Projekt A119, czyli o tym jak Ameryka chciała zrzucić atomówkę na Księżyc, aby nastraszyć Rosjan

Detonacja miała podziałać motywująco na Amerykanów, być dowodem potęgi USA i przywrócić Stanom palmę pierwszeństwa w kosmicznym wyścigu, którą po udanym wystrzeleniu Sputnika i Łajki dzierżyli Rosjanie.

Głowica przeznaczona do lotu na Księżyc była stosunkowo niewielka - zaledwie 1,7 kt, ale miała wystarczyć do spełnienia zakładanych celów. Co prawda Amerykanom udało się wysłać człowieka na srebrny glob dopiero dekadę później, ale dowództwo USAF już w 1959 roku uważało, że dysponuje wystarczającą technologią, aby skonstruować rakietę zdolną do osiągnięcia Księżyca i dostarczenia tam ładunku, który po uderzeniu w powierzchnię miał detonować.


Co ciekawe podobny projekt mieli Sowieci - u nich nazywał się projektem E-4 i jego założenia były łudząco podobne. Na szczęście żadnej ze stron nie udało się zrealizować tego szatańskiego planu. Oczywiście oficjalnym powodem rezygnacji jest to, że ktoś poszedł po rozum do głowy i stwierdził, że propagandowo dużo lepszym rozwiązaniem będzie umieszczenie na Księżycu człowieka, a nie bomby, ale kto wie, jaka jest prawda. Może po prostu zabrakło pieniędzy lub możliwości technicznych.

Istnienie projektu A119 dopiero w 2000 roku ujawnił były pracownik wyższego szczebla NASA - Leonard Reiffel, który w 1958 roku kierował projektem. Członkiem zespołu naukowców, którego zadaniem było przewidzenie skutków eksplozji nuklearnej w warunkach obniżonej grawitacji i jego ewentualne korzyści dla nauki, był nie kto inny jak sam Carl Sagan. Mimo opublikowania tych rewelacji rząd USA nigdy ich oficjalnie nie potwierdził i nie przyznał się do prowadzenia projektu.

Źródła: 1, 2